Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایرنا»
2024-05-05@21:35:27 GMT

درمان بی‌خوابی با هدبند الکتریکی

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۰۵۶۵۳۵

درمان بی‌خوابی با هدبند الکتریکی

به گزارش روزنامه دیلی میل، بیش از ۳۰ درصد از بزرگسالان در برهه ای از دوران زندگی خود به این وضعیت دچار می شوند. بی خوابی وضعیتی است که به سخت خوابیدن، بیدار ماندن، بیدار شدن بسیار زودهنگام از خواب و نیز خواب کم کیفیت اطلاق می شود.

اگر این حالت به مدت سه شب در هفته یا بیشتر رخ دهد و بیش از سه ماه ادامه داشته باشد، به عنوان بی خوابی مزمن شناخته می شود که با افسردگی، فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ همراه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بی خوابی مزمن همچنین به دلیل خواب آلودگی در طول روز احتمال بروز تصادف را چهار و نیم برابر افزایش می دهد.

در حالی که استرس و نگرانی از دلایل اصلی بی خوابی هستند، عوامل دیگری می توانند در این امر نقش داشته باشند. برخی بیماری ها از جمله آرتروز (به دلیل درد) و آپنه خواب (قطع و وصل تنفس هنگام خواب) نیز با بروز بی خوابی همراه هستند.

داروها از جمله داروهای ضد سرماخوردگی، استروئیدها و برخی داروهای فشار خون نیز می توانند خواب را مختل کنند و افراد بالای ۶۰ سال را در معرض خطر بیشتری قرار دهند؛ زیرا احتمال بروز مشکلات سلامتی در این افراد بیشتر است.

توصیه هایی که برای حل مشکل بی خوابی ارائه می شود؛ شامل گرفتن دوش آب گرم قبل از خواب (کاهش دمای بدن بعد از آن محرک خواب است) و اطمینان از تاریک و ساکت بودن اتاق خواب است.

قرص های خواب آور نیز می توانند موثر باشند، اما با خطر عوارض جانبی مختلفی از جمله یبوست، سرگیجه و سردرد همراه هستند. این داروها می توانند اعتیاد آور باشند؛ بنابراین فقط باید کوتاه مدت استفاده شوند.

اما این دستگاه جدید که در اطراف سر بسته می شود، از طریق الکترود چسبنده، پالس های الکتریکی ملایمی را منتشر می کند تا عصب سه قلو، عصب مسئول احساس را در صورت تحریک کند.

تصور می شود که تحریک عصب به این روش باعث کاهش سطح نورآدرنالین می شود. نورآدرنالین، یک پیام رسان شیمیایی است که بدن را در حالت آماده باش بالا نگه می دارد.

افرادی که خواب خوبی دارند، نورآدرنالین در طول خواب آنها به کمترین میزان تولید می شود و تولید آن در زمان استرس به اوج خود می رسد. تصور می شود در بی خوابی تولید نورآدرنالین در شب افزایش می یابد.

از این دستگاه هم اکنون در آمریکا برای درمان میگرن استفاده می شود. گمان می رود تحریک این عصب با سیگنال های درد تداخل دارد. در یک مطالعه جدید در بیمارستان «سنت ونسنت » در کره  نیز ۲۰ بیمار مبتلا به بی خوابی به مدت ۲۰ دقیقه در روز برای چهار هفته این درمان را دریافت می کنند.

«گای لشزینر» متخصص مغز و اعصاب در «کالج کینگز لندن» می گوید: هر نوع روش درمانی جدید برای بی خوابی «بسیار مورد استقبال خواهد بود».

وی  افزود: می دانیم این نوع دستگاه ها می توانند بر عملکرد مغز در زمینه های دیگر تأثیر بگذارند. بنابراین قابل قبول است که این وسایل ممکن است خواب را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

برچسب‌ها کالج کینگ لندن کم خوابی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کم خوابی کم خوابی اخبار کنکور بی خوابی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۰۵۶۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دنیای فیزیک در آستانه یافتن تک‌قطبی‌های مغناطیسی؟

دو پیش‌مقاله از تیم بزرگی از دانشمندان گزارش داده است که آن‌ها هرچند نتوانسته‌اند تک‌قطبی‌های مغناطیسی را پیدا کنند (فقط قطب‌ مغناطیسی شمال یا جنوب، بدون وجود دیگری) اما محدوده وجود احتمالی تک‌قطبی‌های مغناطیسی را مشخص کرده‌اند.

به گزارش خبرآنلاین، این پیش‌مقاله‌ها که در سرور آرکایو منتشر شده‌اند حتی عجیب‌ترین ایده‌ها را هم موردبررسی قرار داده‌اند، مثلا این‌که ممکن است سال‌ها پیش تک‌قطبی‌های مغناطیسی را ساخته باشیم و تصادفا به آن‌ها توجه نکرده باشیم. البته پیش‌مقاله‌ها هنوز موردبررسی همتایان قرار نگرفته است.

تک‌قطبی مغناطیسی چیست؟

یکی از اولین درس‌های فیزیک دبیرستان آن است که آهنرباها همیشه دو قطب مخالف دارند، یکی شمال و دیگری جنوب. اگر آهنربایی میله‌ای را به دو قسمت تقسیم کنید، قطب‌های جدیدی در نزدیکی شکاف ظاهر می‌شوند به‌طوری‌که هر آهنربای کوچک‌تر همچنان یکی از هر قطب را خواهد داشت. هرقدر که این شکاف را ریز و ریزتر کنید، باز به آهنربای ریزتری می‌رسید که یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.

بااین‌حال، از قرن نوزدهم دانشمندان به این فکر می‌کردند که آیا راهی وجود دارد که یک قطب مغناطیسی منفرد (تک‌قطبی مغناطیسی) جدا و منفک از قطب مخالف دیگر وجود داشته باشد. این درحالی است که بارهای الکتریکی مثبت و منفی برای وجود خود، نیازی به وجود بار مخالف ندارند.

جیمز کلرک ماکسول، یکی از بنیان‌گذاران نظریه الکترومغناطیس فکر می‌کرد که مشکل تک‌قطبی مغناطیسی را برای همیشه حل کرده است، اما چند دهه بعد، «پل دیراک» نشان داد که وجود تک‌قطبی می‌تواند کوانتیزه بودن بار الکتریکی را توضیح دهد؛ و ازآنجایی‌که بار الکتریکی به شکل گسسته وجود دارد، پس بار (تک‌قطبی) مغناطیسی نیز باید کوانتیزه باشد و از واحدهایی به نام «بار دیراک» ساخته شده باشد که مقدار آن ۶۸٫۵ برابر بار الکترون است. از آن روزگار به بعد، نظریه‌پردازان به شکل فزاینده‌ای نسبت به این ایده اطمینان پیدا کرده‌اند اما تجربی‌گرایان نتوانسته‌اند نشانه‌ای بر وجود تک‌قطبی مغناطیسی بیابند.

درواقع، تئوری تک‌قطبی آن‌قدر توسعه یافته است که فیزیکدانان در حال حاضر کاملاً موافقند که آن ها احتمالاً وجود دارند؛ اما تأیید تک‌قطبی‌های مغناطیسی زیراتمی هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

بیشتر تئوری‌های تک‌قطبی مغناطیسی نیازمند آن است که قوانین تقارن را نقض نکنند. درنتیجه، نمی‌توان تعداد مازادی قطب شمال یا جنوب مغناطیسی در عالم داشت؛ تعداد هر دو باید برابر باشد اما برخلاف قطب‌های مغناطیسی شناخته‌شده، نیازی نیست که تک‌قطبی‌ها به هم اتصال داشته باشند.

چگونه تک‌قطبی مغناطیسی بسازیم؟

آزمایش «آشکارساز تک‌قطبی و دیگر پدیده‌های غریب» (MoEDAL) از سال ۲۰۱۲ به‌عنوان بخشی از آزمایش عظیم «برخورددهنده بزرگ هادرون» به جست‌وجوی تک‌قطبی‌های مغناطیسی مشغول بوده است.

تک‌قطبی‌های مغناطیسی به روش‌های متعددی می‌توانند ساخته شوند. مثلا دانشمندان MoEDAL به دنبال نشانه‌هایی از تولید تک‌قطبی از فوتون‌های مجازی هستند. فوتون‌های مجازی نیروی الکترومغناطیسی را بین دو حامل بار حمل می‌کنند، اما به‌عنوان ذرات آزاد وجود ندارند.

فوتون‌های مجازی را می‌توان با کوبیدن ذرات با سرعت‌های بسیار بالا به یکدیگر ایجاد کرد. فیزیکدانان نظری دو راه را پیشنهاد کرده‌اند که از این طریق می‌توانند تک‌قطبی‌های مغناطیسی تولید کنند. یکی شامل ادغام دو فوتون مجازی است و دیگری که به فرآیند Drell-Yan معروف است، قادر به تولید یک تک‌قطبی از یک فوتون مجازی است.

اگرچه ممکن است انتظار داشته باشیم بهترین راه برای یافتن یک تک‌قطبی مغناطیسی از طریق میدان مغناطیسی آن باشد، لزوماً این‌طور نیست. یکی از ویژگی‌های اساسی تک‌قطبی‌های نظری آن است که آن‌ها بار زیادی را حمل می‌کنند. کشف چنین جسمی با بار الکتریکی بالا (HECO) نشان‌دهنده وجود فیزیک خارج از مدل استاندارد است و به‌طور خاص، سرنخ بزرگی برای تک‌قطبی‌های سرگردان باشد، هرچند می‌توان اجرام عجیب‌وغریب دیگری را نیز مانند بقایای ریزسیاهچاله‌های میکروسکوپی مسؤول چنین پدیده‌هایی دانست.

پژوهشگران آزمایش MoEDAL محدودیت‌های پایین‌تری را برای جرم یک تک‌قطبی تعیین می‌کنند که می‌نویسند «به‌مراتب قوی‌ترین موارد منتشرشده تا به امروز» است. با انجام این کار، آن‌ها ادعا می‌کنند که از آزمایش بسیار بزرگ‌تر ATLAS که از LHC برای همان هدف استفاده می‌کرد، فراتر رفته‌اند.

مکانیسم شوینگر

پیش‌چاپ دوم، جست‌وجوی متفاوتی را مبتنی بر مکانیسم نظری شوینگر توصیف می‌کند. این مکانیسم زمانی رخ می‌دهد که یون‌های عناصر سنگین در طول اولین اجرای LHC به هم برخورد کردند. مکانیسم شوینگر، پیشنها می‌کند که جریان الکتریکی یا مغناطیسی به اندازه کافی قوی می‌تواند ذراتی را از خلأ خلق کند. اگر تک‌قطبی‌ها ذراتی مرکب باشند، مکانیسم شوینگر می‌تواند نخستین و بهترین راه برای مشاهده آن‌ها باشد.

پژوهشگران در این روش به بررسی این ایده پرداختند که آیا ممکن است تک‌قطبی‌ها در حین آزمایش سرن، ایجاد شده باشند ولی در جایی از LHC به دام افتاده و نادیده گرفته شده باشند. هرچند نشانه‌ای بر درستی این ایده یافت نشد، اما فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که برای ساختن یک تک‌قطبی مغناطیسی، انرژی زیادی لازم است؛ به‌طوری‌که با اطمینان ۹۵ درصد می‌توان گفت که جرم آن‌ها باید بیش از ۸۰ میلیارد الکترون‌ولت ( ۸۰GeV) باشد.

صدالبته که این یافته‌ها، بسیاری از فیزیکدانان نظری را شگفت‌زده نخواهد کرد. تک‌قطبی‌های مغناطیسی راه را برای دستیابی به نظریه‌های یکپارچه بزرگ هموار خواهند کرد، نظریاتی که به دنبال سازگار کردن مکانیک کوانتومی با گرانش هستند. بر اساس رهیافت‌های نظریه یکپارچه بزرگ، تک‌قطبی‌های مغناطیسی می‌بایست جرم‌های عظیمی از مرتبه هزاران میلیارد الکترون‌ولت داشته باشند و بار آن‌ها دست‌کم ۲ یا ۳ برابر بار پلانک خواهد بود.

منبع:iflscience

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902778

دیگر خبرها

  • چهار معیار سلامتی مهم در ساعت‌های هوشمند
  • انواع مهتابی ال ای دی دیواری در الکتریکی آنلاین
  • مصرف این سه نوع چای چهره‌تان را ۲۰ سال جوان می‌کند
  • ماجرای عجیب بار الکتریکی گل ها و زنبور عسل (فیلم)
  • شتاب فراری برای عرضه مدل‌های جدید
  • (تصاویر) این خودروی چینی به جنگ تسلا می‌رود
  • دنیای فیزیک در آستانه یافتن تک‌قطبی‌های مغناطیسی؟
  • عکس هوایی از آخرین بازمانده‌؛ چه خوابی برای شش مرکز تهران دیده‌اند؟
  • کشف جدیدی در مورد صاعقه برای اولین‌بار در جهان
  • کشف جدیدی در مورد صاعقه برای اولین در جهان