بی‌خوابی چیست؟ انواع بی‌خوابی کدامند
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۵۷۹۳۵
بی‌خوابی به‌عنوان مشکلی دائمی در قبل از خوابیدن، در طول خواب، ماندگاری یا کیفیت خواب شناخته می‌شود که علی‌رغم فرصت مناسب و کافی برای خواب رخ می‌دهد و منجر به‌نوعی اختلال در روز می‌شود.
سه نوع بی‌خوابی کدام‌اند؟- بی‌خوابی حاد
تا یک ماه طول می‌کشد، معمولاً به‌عنوان بی‌خوابی تطبیقی نامیده می‌شود و به دلیل استرس موقعیتی حاد مانند شغل جدید، فرصت محدود یا امتحانات رخ می‌دهد و به طور معمول وقتی عامل استرس‌زا وجود نداشته باشد یا فرد با آن عامل سازگار شود، برطرف می‌شود
- بی‌خوابی گذرا
کمتر از یک هفته طول می‌کشد، به دلیل وجود یک بیماری دیگر یا تغییر در محیط خواب، استرس یا افسردگی ایجاد می‌شود
- بی‌خوابی مزمن
بیش از یک ماه طول می‌کشد و با شرایط مزمن پزشکی و روانی مرتبط است که معمولاً در بیمارانی که در معرض خطری اساسی برای بی‌خوابی هستند، رخ می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بی‌خوابی متناقض (افرادی که به‌اشتباه خواب خود را بیداری می‌دانند)
به دلیل افسردگی و سایر شرایط روانی شرایط پزشکی حساسیت به انسداد بینی و سینوس رفلکس (برگشت) اسید بیماری تیروئید درد مزمن شرایط عصبی مانند بیماری پارکینسون آپنه انسدادی خواب بی‌خوابی به دلیل اختلالات روانی / بی‌خوابی به دلیل دارو دارو‌های ضد فشارخون (دارو‌های فشارخون) دارو‌های تنفسی (آلبوترول، تئوفیلین) آنتی‌هیستامین‌ها دارو‌های هورمونی دارو‌های ضد صرع (داروی تشنج) دارو‌های تحریک‌کننده سیستم عصبی مرکزی بی‌خوابی در اثر سو مصرف مواد مخدر یا مصرف بیش از حد مواد کافئین‌دار، سیگارکشیدن، الکل و دارو‌های سنگین بی خوابی بدلیل مشکلات رفتاری دوران کودکیعلائم و نشانه‌های بی‌خوابی چیست؟
مشکل خوابیدن در شب خواب آشفته زود بیدارشدن تحریک‌پذیری ضعف در دقت، تمرکز و مشکلات حافظه مشکلات در هماهنگی سردرد مکرر رفلکس اسید معده نگرانی بیش از حد افزایش خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب خستگی روزانه یا خواب‌آلودگی کوفتگی خستگی کمبود انرژی کاهش عملکرد در کار و مشکل در تمرکز بی‌خوابی چگونه درمان می‌شود؟درمان شناختی - رفتاری
چندین روش درمانی را می‌توان با یا بدون دارو باهم ترکیب کرد که شامل موارد زیر است:
درمان شناختی آرامش درمانی درمان کنترل محرک درمان محدودیت خواب آموزش بهداشت خوابآموزش بهداشت خواب رفتار‌هایی را عنوان می‌کند که با خواب ناسازگار هستند مانند مصرف کافئین یا الکل، سروصدای محیطی، دمای نامناسب اتاق و تماشای تلویزیون در رختخواب.
درمان شناختی و آرامش درمانی باور‌های نادرست در مورد خواب را اصلاح کنید ترس و نگرانی بیش از حد را کاهش دهیدآرامش درمانی: به بیمار توصیه می‌شود تا استرس را از طریق یک سری تمرینات فیزیکی که ابتدا شامل تمرینات کششی و سپس شل کردن عضلات است، تشخیص دهد و کنترل کند.
درمان کنترل محرکبا مرتبط کردن تخت با خواب‌آلودگی به‌جای تحریک کار می‌کند. قوانین این روش درمانی شامل موارد زیر است:
از تختخواب فقط برای خواب و فعالیت‌های جنسی (نه برای مطالعه، تلویزیون، غذا خوردن یا کار در رختخواب) استفاده کنید. فقط زمانی که خواب‌آلود هستید به رختخواب بروید. اگر نمی‌توانید طی 15-20 دقیقه به خواب بروید، از رختخواب خارج شوید و کاری آرامش‌بخش انجام دهید تا خوابتان بگیرد. این کار را می‌توان هرچند وقت یک‌بار که نیاز بود تکرار کرد. بیشتر از زمان موردنیاز در رختخواب وقت نگذرانید. یک‌زمان استاندارد برای بیدارشدن تعیین کنید. از چرت زدن در روز خودداری کنید. درمان محدودیت خواب درمان محدودیت خواب مبتنی بر این واقعیت است که زمان زیاد در رختخواب می‌تواند منجر به بی‌خوابی شود. محدودکردن زمان صرف شده در رختخواب منجر به خواب کارآمد‌تر می‌شود. با محدودکردن زمان در رختخواب با توجه به زمان تخمینی خواب بیمار (کمتر از پنج ساعت نیست) و افزایش آن به مدت 15-30 دقیقه برای یک دورهٔ یک‌هفته‌ای تا رسیدن به مدت‌زمان مطلوب خواب، کار می‌کند.دارو برای درمان بی‌خوابی
دارو‌های آرام‌بخش - خواب‌آور دارو‌های ضدافسردگی آرام‌بخش آنتی‌هیستامین‌ها دارو‌های دیگر در انتها باید گفت انجام موارد زیر به شما برای داشتن خوابی راحت کمک می کند رژیم غذایی، ورزش و سبک زندگی از مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار در بعدازظهر یا عصر خودداری کنید. از وعده‌های غذایی حجیم درست قبل از خواب خودداری کنید. ورزش در اواخر بعدازظهر یا اوایل غروب (شش ساعت قبل از خواب) می‌تواند خواب را تقویت کند. بیشتر بخوانید: درمان بی خوابی با 28 نسخه خانگی ابوعلی سینا با تکنیک های کنترل استرس آشنا شوید 9 خطر استرس زیاد برای بدن 6 عادت غلط که شما را بی خواب می کند لینک کوتاه: asriran.com/003HnNمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: بیش از حد بی خوابی بی خواب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۵۷۹۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»
آفتاب‌‌نیوز :
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِس
سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
علل
سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- دارو‌های ضد تشنج
- دارو‌های ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)
علائم
برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:
- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
التهاب اندام‌های داخلی
تشخیص
سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
درمان
تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
پلاسمافرزیس
عوارض
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع: عصرایران
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟